Powrót do listy Słownik etymologiczny języka polskiego (SEJPBo)
- bieda
- błogi
- Bóg
- ból
- chwalić
- chwała
- chytry
- cierpieć
- cud(o)
- czar
- czart
- czas
- cześć
- część
- czucie
- czuć
- dobry
- dola
- duch
- duchow(n)y
- dusza
- dzieło
- dziw
- dziwić się
- głupi
- gniew
- gniewać się
- gnuśny
- gotowy
- groza
- grzech
- imię
- kara
- kłam
- kłamać
- koniec
- korzyć (się)
- korzyść
- kwapić się
- luby
- luty
- łagodny
- łasy
- łatwy
- łgać
- mara
- mądrość
- mądry
- miara
- mierzić
- mierzyć
- młodość
- moc
- mścić się
- myśl
- myśleć
- nagły
- nienawidzić
- nienawiść
- niewola
- obiecać
- pierwej
- pilny
- płochy
- płony (płonny)
- początek
- potrzeba, (po)trzeba
- powód
- pozór
- pół
- prawda
- prawy (rectus)
- przykład
- robota
- rozum
- sadzić
- sądzić
- skąpy
- sława
- sławić
- słowo
- srogi
- sromać się
- starość
- strach
- swoboda
- szczery
- szczodry
- śmiały
- śmierć
- świadomy
- światły
- zły