mądrość
rzeczownik, r.ż.psł. dekl. -i- tematowa→ pol. dekl. ż.
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
*mon-dʰ-ro- [SEJPBo]
- od rdzenia pie.
*men- [IEW]
- od rdzenia pie.
*dʰē- [IEW]
- pie. (laryng.)
*mon-dʰh₁-ro- [EDSIL]
- od rdzenia pie. (laryng.)
*men- [LIV2]
- od rdzenia pie. (laryng.)
*dʰeh₁- [LIV2]
- Język prasłowiański
- psł.
*mǫdr-ostь
- od psł.
*mǫ́drъ
- Języki słowiańskie
- czes.
moudrost
- słc.
múdrosť
- błr.
mudrasc'
- ros.
múdrost'
- ukr.
múdristʹ
- bułg.
mădrost
- sch.
mudrost
- słoweń.
modrost
- Inne języki indoeuropejskie
- lit.
mañdras, mandrùs
- łot.
muôdrs
- sans.
mandhātar-
- niem.
munter
- stwniem.
muntar
- goc.
mundōn
- grec.
manthánō
Ewolucja formalna
- pie. *mon-dʰ-ro-
- psł. *mǫdr-ostь
- stpol. mā˛drość
- śrpol. mǫdrość || [mędrość, mudrość]
- npol. mǫdrość
Znaczenia i przykłady użycia
-
«rozum, wiedza, rozsądek, doświadczenie, uczoność, przezorność, umiejętność, sapientia, intelligentia, providentia, scientia, peritia, prudentia»
[SStp] SXVI: «zdolność trafnego rozróżniania dobra i zła, trafnego rozumowania, rozwiązywania trudnych sytuacji, też wiedza», ESXVII-XVIII: «posiadanie wielu wiadomości, rozumność, roztropność», L: «oppos. głupość, głupstwo», SWil: «znajomość serca ludzkiego, świata i rzeczy; doświadczenie życia», SW: fil. «zdolność należytego stosowania rozumu i wiedzy do osiągania celów zamierzonych, chwalebnych; zdolność przenikania rzeczy i stosunków; jasność i przenikliwość umysłu», SJPDor: «rozumienie świata i ludzi, wiedza o nich, umiejętność jej stosowania; to, co się wie, umie; rozum, rozsądek», USJP: «wiedza nabyta przez naukę lub doświadczenie i umiejętność jej wykorzystania»
- Zakon gospodnow... mądrość (sapientiam, Puł: mądrość) dające malutkim. Fl 18, 8. (przed 1400 rokiem) [SStp]
- Panna mądrościj pełna, gdy ubaczyła wolą jego, tak jemu odpowiedziała. OpecŻyw 22v 1522 [SXVI]
- Mądrość najwiętsza każdego, znać dobrze siebie samego. Cn. Ad. 463 1632 [L]
- Nieschodzi widzę na niczym Niebu obmyśla mu Panieńska mądrość to wszystko czym by się jego mogła chełpić i zdobić wyniosłość. PasPam 282 1656-1688 [ESXVII-XVIII]
- Nauka mądrości jest trudną. 1861 [SWil]
- Nauką i pieniędzmi drudzy cię zbogacą; mądrość musisz sam z siebie własną dobyć pracą. Mick. 1902 [SW]
- Mądrość polega (...) na umiejętności stawiania celów, zdolności przewidywania, na trzeźwości sądów. Arasz. Prus 276 1948 [SJPDor]
- Mądrość i dobroć nim kierowała. 2003 [USJP]
-
«zmyślność, chytrość, przebiegłość, sollertia, astutia, industria»
[SStp] SJPDor: «spryt życiowy, przebiegłość, przemyślność; o zwierzętach: zmyślność», USJP: «umiejętność szybkiego orientowania się; spryt, przemyślność, zmyślność»
- Wąż tę to mądrość ma, iże gdyż ji chcą zabić, tedyć więc on swą głowę kryje. Gn 172b. (przed 1400 rokiem) [SStp]
- Pelikan leciał nieumęczenie, płynąc jak biały okręt przez burzliwe morze ciemności, kierując się tajemną mądrością ptaków tak, jak żeglarze nieomylną busolą. Makusz. O dwóch 147 1953 [SJPDor]
- Mądrość polityczna. 2003 [USJP]
-
«przen: mądrzy ludzie»
[SXVI]
- Pogáńska stara mądrość, pisałá historie, sławiąc ludzie w boju mężne i w spráwách dzielne. SkarŻyw A3v. 1579 [SXVI]
-
«o doskonałej mądrości, będącej atrybutem istoty nadprzyrodzonej; w odniesieniu do Boga utożsamianej niekiedy z samą osobą Bogu»
[SXVI] SWil: «bóstwo»
- O boże wszechmocny [...], proszę twé niewymowné łaski raczyż mi to dać z swé mądrościj, abych pilnie mogła slużyć jego święté miłości. OpecŻyw 15 1522 [SXVI]
- «mądre słowa; pouczenie, morał; zasada, maksyma» [SXVI] SJPDor: «to, że coś jest mądre», w innym znaczeniu: pot. «powiedzenia, poglądy, sądy, rzeczy mądre», USJP: «to, co jest mądre, np. mądry sąd o czymś, mądre powiedzenie»
-
«konkretna wiedza lub określona dyscyplina naukowa»
[SXVI]
- Tedy Alexander wszytki księgi pogańskie popalić kazał, ale księgi o gwiazdach o lekarstwie, o rozmaitej mądrości wszytki do Macedoniej wziąć kazał. BielŻyw 154 1535 [SXVI]
- «mądrość ludzka = zbiór przymiotów i cnot potrzebnych do dobrego życia człowieka» [SWil] SW: «w filozofii greckiej: cnota duszy rozumnej, cnota rozumu; panowanie rozumu nad popędami i namiętnościami, dzięki czemu utrzymuje się harmonia wewnętrzna i na zewnątrz najskuteczniej podąża się do celów dobrych; umiejętność utrzymania słusznego środka albo złotego środka pomiędzy ostatecznościami; naczelna cnota mędrca, filozofa», USJP: «bycie mądrym, cecha tego, co jest mądre»
- «posp. iron. błaha myśl, nie wielki rozum» [SWil] SJPDor: «często ironicznie o rzeczach pozornie mądrych, trudnych, a w rzeczywistości błahych, nieskomplikowanych», USJP: «ironicznie: o rzeczy pozornie mądrej, trudnej, a w rzeczywistości niezbyt skomplikowanej»
Zmiany semantyczne
- «rozum, wiedza, rozsądek, doświadczenie, uczoność, przezorność, umiejętność» [SStp]
- «zmyślność, chytrość, przebiegłość» [SStp]
- «rozum, wiedza, rozsądek, doświadczenie, uczoność, przezorność, umiejętność» [SStp]
- «konkretna wiedza lub określona dyscyplina naukowa» [SXVI]
Połączenia wyrazowe
- anat. zęby mądrości «cztery zęby trzonowe, najpóźniej wyrastające» [SW]
- anat. zęby mądrości «ostatnie tylne zęby trzonowe u człowieka wyrastające między 18 a 30-35 rokiem życia» [USJP]
- drzewo mądrości boży «drzewo wiadomości dobrego i złego» [SXVI]
- duch mądrości «łac. spiritus sapientiae» [SXVI]
- figle mądrości «wybiegi, sztuczki, fortele» [SW]
- księgi mądrości «księgi Starego Testamentu o charakterze dydaktycznym; ogólniej: księgi zawierające głęboką wiedzę, uczone» [SJPDor]
- księgi mądrości «księgi Pisma św. sapiencjalne i prorockie» [SXVI]
- mądrość boska [ESXVII-XVIII]
- mądrość boża (albo boska) «łac. sapientia Dei» [SXVI]
- mądrość książkowa «wiedza zaczerpnięta z książek, nieprzydatna w życiu praktycznym, nieżyciowa, teoretyczna» [SJPDor]
- mądrość ludzka «niedoskonała, dotycząca spraw doczesnych, łac. sapientia humana a. hominis» [SXVI]
- mądrość najwyższa, przedwieczna, wcielona «Bóg, Bóstwo» [SW]
- mądrość przedwieczna, wcielona, najwyższa «Bóg, Opatrzność» [SJPDor]
- mądrość życiowa «umiejętność radzenia sobie w życiu, płynąca z doświadczenia życiowego, z praktycznego ustosunkowania się do życia i jego spraw» [SJPDor]
- mądrość życiowa «umiejętność radzenia sobie w życiu, płynąca z doświadczenia życiowego, z praktycznego ustosunkowania się do życia» [USJP]
- mądrość, wiedza książkowa «wiedza zaczerpnięta z książek, nieprzydatna w życiu praktycznym, nieżyciowa, teoretyczna» [USJP]
- nauka mądrości, o mądrości «filozofia, łac. doctrina sapientiae» [SXVI]
- skarb mądrości «łac. thesaurus sapientiae» [SXVI]
- zęby mądrości «ostatnie tylne zęby trzonowe, wyrzynające się dopiero po szesnastym roku życia» [SJPDor]
Przysłowia
- Albowiem gdzie opilstwo pánuje, rozum, zdrowa rádá, roztropność, mądrość ustępują. [SXVI]
- Ale to słowo cnotá wiele w sobie zámyka. Naprzód mądrość, która, czego szukáć, á czego się chronić, uczy. [SXVI]
- Bez ciekawości nie ma mądrości. [SJPDor]
- Bez ciekawości nie ma mądrości. «żeby coś poznać, należy się tym zainteresować, interesowanie się światem wzbogaca wiedzę» [USJP]
- Bo jest nawyższa mądrość samego siebie poznać. [SXVI]
- Bogáctwá z mądrością uciészne. [ESXVII-XVIII]
- Bojaźń Pańská początkiem jest káżdej mądrości. [SXVI]
- Ile cierpliwości, tyle mądrości. [SJPDor]
- Ile kto ma cierpliwości, tyle ma mądrości. [SW]
- Kto z mądremi często gada, być bez pożytku jákiego z mądrości ich nie może. [SXVI]
- Ktory [Sokrates] też mowił, że wielika mądrość jest dobre od złego rozeznać. [SXVI]
- Leć mądrość z láty przychodzi. [SXVI]
- Mądrość - część nalepsza. [SXVI]
- Mądrość látom przysmákiem. [SXVI]
- Mądrość nade wszytko jest nalepsza. [SXVI]
- Mądrość najwiętsza każdego znać siebie samego. [SW]
- Nie to mądrość mądrym być, álbo wielkość świátá rozumem chciéć ogárnąć. [SXVI]
- Obumbratur sapientia vino. Mądrość bywa záćmiona od pijaństwá. [SXVI]
- Pierwszy stopień mądrości bać sie Bogá miłego. [SXVI]
- Przedniejsza mądrość, kto sie boi Bogá. [SXVI]
- Táć jest pirwsza mądrość: Páná Bogá sie bać. [SXVI]
- Zgodá i jedność, do mądrości drogá. [SXVI]
Wyrazy pokrewne
Powiązane hasła
Autor: Martyna Sabała