mścić się
czasownikpsł. kon. IV -i- tematowa→ pol. kon. III -'ę, -'isz//-ysz
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
*mĭt-tĭ- [SEJPBo]
- od rdzenia pie.
*mei-t(h)- [IEW]
- pie. (laryng.)
*mith₂-ti- [EDSIL]
- od rdzenia pie. (laryng.)
*mei̯th₂- [LIV2]
- Język prasłowiański
- psł.
*mьstiti (sę)
- od psł.
*mьstь < *mьt-tь
- Języki słowiańskie
- czes.
mstít se
- ros.
mstit'
- ukr.
mstýty
- scs.
mьstiti
- bułg.
măstjá
- Inne języki indoeuropejskie
- łot.
mituôt, mietuôt
- łot.
mitêt
- sans.
mḗthati, mitháti
- sans.
mithá-
- stisl.
missa
- łac.
mūtō, mūtare
Ewolucja formalna
- pie. *mĭt-tĭ-
- psł. 1 *mьttь
- psł. 2 *mьst-iti (sę)
- stpol. mśćić (śă˛)
- śrpol. mśćić (śę)
Znaczenia i przykłady użycia
-
«wymierzać karę, brać odwet, wywierać zemstę, ultionem, poenam petere, ulcisci, vindicare»
[SStp] SXVI: «odpłacać złem za zło wyrządzone sobie lub komuś innemu; wyładowywać swój gniew», L: «zemstę sobie z kogo wziąć», SWil: «za krzywdę sobie uczynioną odpłacać krzywdą; posp. odwetowywać krzywdę i drugim wyrządzoną», SW: nieuż. «wywierać zemstę, odpłacać złym za złe, odwetowywać», SJPDor: «forma wzmocniona czas. mścić: wywierać zemstę, brać odwet za coś», USJP: «odpłacać złem za zło, brać odwet za krzywdy lub niepowodzenia»
- Wszelki, który weźmie miecz... chcę sie mścić, a nie prawdą, będzie nad nim, jako nad synem straconym Rozm 637 (około 1500) [SStp]
- Bojąc się Hetman by się [Arsames] ojcá nie mścił nád nim, zábił go też wczás. BielKron 117v 1564 [SXVI]
- Szwedów wycięto [...] bo się Polacy mścili krwie Swego Pułkownika PasPam 76v 1656-1688 [ESXVII-XVIII]
- Tak bywa, gdy nie może kto sposobem innym Mścić się nad większym krzywdy, mści się na niewinnym. Gaw. Siel. 395 1770 [L]
- Mścić się nad kim za zniewagę sobie uczynioną. 1861 [SWil]
- Ja mszczę się umarłych, jam anioł zarazy. Słow. 1902 [SW]
- Lud prosty nie szczędził wroga (...) Mścił się za doznane krzywdy. Wikt. Papież 158 1953 [SJPDor]
- Mścił się za poległych braci. 2003 [USJP]
-
«wywoływać złe następstwa»
[USJP]
- Zaniedbania mszczą się na wynikach pracy. 2003 [USJP]
- «karać» [SW] znaczenie opatrzone kwalifikatorem: wyraz, którego unikać należy
Zmiany semantyczne
Związki frazeologiczne
- [jaką] pomstą się mścić «jak się mścić» [SXVI]
- mścić się krwie «brać odwet za czyją śmierć» [SXVI]
- pomstą się mścić «srodze, bardzo, okrutnie» [SXVI]
Połączenia wyrazowe
- mścić się chętliwie [SXVI]
- mścić się hańby [SXVI]
- mścić się kogo «zamiast kogo, w obronie czyjej» [SXVI]
- mścić się nad nieposłusznym [SXVI]
- mścić się nad nieprzyjacielem [SXVI]
- mścić się nieprawości [SXVI]
- mścić się ogniem [SXVI]
- mścić się okrucieństwa [SXVI]
- mścić się okrucieństwem [SXVI]
- mścić się popędliwie [SXVI]
- mścić się porażki [SXVI]
- mścić się prędko [SXVI]
- mścić się prześladowania [SXVI]
- mścić się rany [SXVI]
- mścić się srogo [SXVI]
- mścić się śmierci [SXVI]
- mścić się upornie [SXVI]
- mścić się uszczypliwą powieścią [SXVI]
- mścić się wszeteczeństwa [SXVI]
- mścić się wzgardy [SXVI]
- mścić się z gniewu [SXVI]
- mścić się za grzechy [SXVI]
- mścić się za krzywdy [SXVI]
- mścić się za niesprawiedliwość [SXVI]
- mścić się zabicia [SXVI]
- mścić się zelżywości (zelżenia) [SXVI]
- mścić się zgrzeszenia [SXVI]
- mścić się złości [SXVI]
- mścić się złym językiem [SXVI]
Przysłowia
- Kto się mści, dwakroć będzie bitym. [SW, L]
- Mścić się nad nieczułym głupstwo. «(cf. pies kamień gryzie, którym go uderzono)» [SW, L]
- Niż się masz mścić, trzeba pomyśleć. [SW]
- Niżli się masz mścić, trzebá myślić. [SXVI]
- Wszákże ono kto sie mści ták więc mowią záwżdy, Pospolicie dwá kroć bit táki bywa káżdy. [SXVI]
Wyrazy pokrewne
- mszczenie [SXVI]
- mściciel [SStp]
- mściwość [L]
- mściwy [SStp]
- mścić (się) [SStp]
- pomsta [SStp]
- pomścić [SStp]
- przymuszenie [Kn]
Powiązane hasła
- Zobacz także: korzyć (się) kara
Autorzy: Mariola Szczygielska, Ewelina Kwapień