szczery
przymiotnik, r.m.psł. odm. złożona (zaimkowa)→ pol. odm. przymiotnikowa
Etymologia
- Język prasłowiański
- psł. dial.
*ščirъ / *čirъ
- Języki słowiańskie
- czes.
čirý
- dłuż.
šćiry
- słc.
čirý
- błr.
ščýry
- ros. dial.
ščíryj
- ukr.
ščýryj
- Inne języki indoeuropejskie
- stwniem.
skērī
- stwniem.
skēro, skioro
- śrwniem.
schier
- śrwniem.
schier(e)
Ewolucja formalna
- pie. *(s)kei̯r-
- psł. *ščirъ(jь)
- stpol. š'č'irȳ
- śrpol. ščéry
- npol. ščery
Znaczenia i przykłady użycia
- «czysty, bez przymieszania, bez przysady, nieprzysadny» [L] SStp: «sincerus» (wieloznaczne z powodu braku kontekstu), SWil: «czysty, bez przymieszania, bez przysady, nieprzysadny», SW: «czysty, bez przymieszki, bez odmiany, prawdziwy, nie zafałszowany, rzetelny, sam tylko, goły, nagi», SJPDor: «zawierający sobie tylko właściwe składniki, wolny od domieszek, obcych wpływów, naleciałości; czysty, sam, jednolity; prawdziwy», USJP: książk. «wolny od domieszek, naleciałości; czysty, jednolity, prawdziwy»
-
«nieobłudny, nieudający»
[L] SWil: «otwarty, taki, u którego co na sercu to i na języku, co na języku to i na sercu, szczeromyślny», SW: «niekłamany, nieobłudny, nie fałszywy, otwarty, wylany, serdeczny, rzetelny», SJPDor: «nie ukrywający swych myśli, uczuć, zamiarów; nieskryty, otwarty, prawdomówny, nieobłudny, niefałszywy, będący wyrazem czyjejś prawdomówności, braku obłudy; nie udany, rzeczywisty, rzetelny», USJP: «nieukrywający swoich myśli, uczuć, zamiarów, pozbawiony fałszu; otwarty»
- Nie jeden się w uściech za szczerego uda, W oczach jednak nieszczerość i w sercu obłuda. Min. Ryt. 4,89 [L]
- Szczery jestem, jak wiesz, i co tylko mam na sercu, natychmiast wypowiedzieć muszę. Wol. Bakał. 45 [SJPDor]
- Z wierną żoną, z drużbą szczerą, Tam to pocznę żyć dopiéro. 1861 [SWil]
- Szczerym wyznaje sercem. Troc. 1915 [SW]
- Szczery kolega, przyjaciel, wspólnik. 2003 [USJP]
- «istny, prawdziwy» [L] SWil: «istny, prawdziwy, wierutny», SJPDor: «będący wyrazem czyjejś prawdomówności, braku obłudy; nie udany, rzeczywisty, rzetelny», UJSP: «będący wyrazem czyjejś prawdomówności, czyichś czystych intencji; nieudawany, prawdziwy, autentyczny»
- «więcej nic jak, ziemia proch» [L]
-
«gw. ostry, pracowity, pilny, chętny do roboty»
[SW]
- Koń szczery. 1915 [SW]
- «gw. hojny, szczodry» [SW]
Zmiany semantyczne
- «czysty, bez przymieszania, bez przysady, nieprzysadny» [L]
- «nie ukrywający swych myśli, uczuć, zamiarów, nieskryty, otwarty, prawdomówny, nieobłudny, niefałszywy; będący wyrazem czyjejś prawdomówności, braku obłudy; nie udany, rzeczywisty, rzetelny» [SJPDor]
Związki frazeologiczne
- ktoś, coś (jest) jak złoto, szczere złoto «o kimś lub o czymś wysoko cenionym» [USJP]
- szczere pole «takie na którém najmniejszéj rzeczy, odmiany nie ma» [SWil]
- szczere pole, szczera pustka «puste, gołe pole, teren pozbawiony zabudowań, roślinności» [USJP]
- szczere pole, szczera pustka, pustynia «puste, gołe pole, teren pozbawiony zabudowań, drzew» [SJPDor]
- szczere złoto, srebro «niemające w sobie żadnego dodatku» [SWil]
Połączenia wyrazowe
- pod szczerym niebem «pod gołym niebem» [SW]
- szczera prawda «sama prawda» [SW]
- szczera sympatia «prawdziwa sympatia» [SJPDor]
- szczerosumienny «ściśle sumienny, bezstronny, szczery+sumienny» [SW]
- szczerozłoty «z czystego złota ulany, złotolity, szczery+złoty» [SW]
- szczerożyczliwy «prawdziwie, szczerze życzliwy, szczery+życzliwy» [SW]
- szczery żal «niekłamany żal» [SW]
Wyrazy pokrewne
- nieszczerość [Kn]
- nieszczery [Kn]
- nieszczerze [Kn]
- szczerny, szczyrny [L]
- szczero [SWil]
- szczerodobry [L]
- szczeropolski [SWil]
- szczerota [SWil]
- szczerość [Kn]
- szczerze [Kn]
Autorzy: Karolina Kisz, Zespół -