mir
rzeczownik, r.m.psł. dekl. -o- tematowa→ pol. dekl. m.
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
*mēi̯-ro-
- od rdzenia pie.
*mēi- [IEW]
- pie. (laryng.)
*meiH-ro- [EDSIL]
- od rdzenia pie. (laryng.)
*meiH-
- Język prasłowiański
- psł.
mȋrъ
- Języki słowiańskie
- czes.
mir
- ros.
mir
- scs.
mirъ
- Inne języki indoeuropejskie
- lit.
mieras
- łot.
miêrs
Ewolucja formalna
- pie. *mēi̯-ro-
- psł. *mȋrъ
- stpol. m̍ir || m̍er
- śrpol. m̍ir || m̍er || m̍ér
- npol. m̍ir
Znaczenia i przykłady użycia
-
«pokój, bezpieczeństwo, pomyślność, szczęście, pax, tranquillitas, securitas, salus»
[SStp] SXVI: «przyjaźń, zgoda, wzajemna życzliwość» i «bezpieczeństwo, spokój», Kn: «przymierze, pokój», L: «pokój», SWil: «zgoda, spokojność», SW: nieuż. «spokój, spokojność, zgoda; pokój, przymierze, rozejm», SJPDor: daw. «spokój, zgoda, przyjazne stosunki», USJP: przestarz. «zgoda, pokój»
- Chwała bądź Bogu na wysokości, a mir boży (pax Luc 2, 14) bądź na ziemi ludzi<e>m dobre wole. Gn 1a, sim. Rozm 68. (przed 1400 rokiem) [SStp]
- Silnyś przechyrá| A ja z tákim nie mam mirá. KochSob 62 1586 [SXVI]
- Niektorzy [kupcy] uściem płyną do Káiru Nilowym, A Egipt nie ma od nich miru. KlonFlis D2v. 1598 [SXVI]
- Ja przyjdę sam, za tyle nieszczęść, z sprawcy wojny| Wziąć zemstę, żebym światu wrócił mir spokojny. Min. Ryt. 1, 141 1755 [L]
- Żyć w mirze i pokoju. 1861 [SWil]
- Zygmunt August (...) starał się przekonać hospodara o najszczerszych swych chęciach utrzymania sąsiedzkiego miru. Kraus. Łaski I, 65 1882 [SJPDor]
- Teraz idę w wieczny mir, na ciche pokoje, teraz mi się naczną już miłe wczasy moje. Kon 1902 [SW]
-
«przymierze, przyjaźń, układ o przyjaźni, foedus, societas, amicita»
[SStp] SXVI: «bezpieczeństwo, spokój» c) praw. «trwały, prawnie zagwarantowany stan spokoju i bezpieczeństwa, także stan spokojnego, niekwestionowanego posiadania», SW: nieuż. «pokój, przymierze, rozejm»
- Tak jest wola hospodara naszego. Aby jedna Ziemia była jako i druga. Aby mieszkali w dobrem pokoju. A w mirze. LibLeg 11/183v (od 1500-1547) [SXVI]
- Jedna dziewka ... uczyniła mir miedzy Bogiem Ojcem i miedzy rodzajem człowieczym. Rozm 51 (około 1500 roku) [SStp]
- Kneź mir łamie, niech głowę da. 1902 [SW]
-
«porządek publiczny, ordo publicus»
[SStp]
- Nazajutrz po ranu mają tego miru łomcę ku prawu wołać. OrtBrRp 94, 3, sim. OrtMac 130. 1450-1500 [SStp]
- «gwarancja, a. stan bezpieczeństwa, stan szczególnej ochrony prawnej, securitas aulicuius, legibus singularibus firmata» [SStp] SXVI: «zabezpieczenie, gwarancja bezpieczeństwa; stan szczególnej ochrony prawnej», USJP: histor. «w dawnym prawie polskim: szczególna ochrona przyznawana przez monarchę niektórym osobom (np. duchownym) lub miejscom (np. dworom królewskim, kościołom)»
-
«stan spokojnego, niekwestionowanego posiadania, wykonywania swoich uprawnień, potestas sua intergo iure possidendi vel exsequendi»
[SStp]
- Jako prawie trzyma w mirze, pokoju pięćnacie lat. AKPr VIIIa 140. 1417 [SStp]
-
«poważanie; wartość; tu o pieniądzach»
[SXVI]
- Nigdy polskie [!] pieniądze nie będą mieć mieru, jeśli się nie obaczą w tákowym szyderstwie| Ustáwy nie uczynią jáko w inszym Księstwie. BielSat B4 1567 [SXVI]
- «wziętość, znaczenie» [L] SW: «zachowanie, znaczenie, poważanie, powaga, wzięcie, wziętość», SJPDor: «uznanie, poważanie, szacunek ogółu», USJP: książk. «szacunek, poważanie i posłuch, jaki ma ktoś u innych ludzi»
-
«świat»
[L] SWil: «świat»
- Do skończenia świata, po słowiańsku do skończenia miru. Sak. Kal. B. 2 b. 1620 [L]
-
«stpol. ślub, przysięga, słowo, zapewnienie»
[SW] W L ten cytat z Chrośc. Ow. 26 w ramach znaczenia «pokój»
- Raz się małżeńskim związawszy mirem, po zgubie męża twym byłam jasyrem. 1902 [SW]
-
«stpol. prawo obywatelstwa, prawo zamieszkania»
[SW]
- W tym mieście, gdzie miru nie mają, w tym i prawa nie mają. 1902 [SW]
-
«nieuż. gmina, gmin, gromada»
[SW]
- Naokół w swoim mirze i opolach nie było grudki ziemi, któraby mu znaną nie była. Krasz. 1902 [SW]
- «gw. nowe pastwisko, na które przenosi się stado po wyjedzeniu dawnego pastwiska» [SW]
-
«hist. zgromadzenie gminne (przede wszystkim w dawnej Rosji) radzące nad sposobem użytkowania gruntów»
[SJPDor]
- Trzeba rozesłać wici po kmieciach i władykach, a zwołać starszyzny wiec walny. Niech się miry nasze i opola zbiorą. Krasz. Baśń 85 1949 [SJPDor]
- «histor. wspólnota terytorialna u Słowian wschodnich, zwłaszcza na Rusi» [USJP]
Zmiany semantyczne
- «pokój, bezpieczeństwo, pomyślność, szczęście» [SStp]
- «przymierze, przyjaźń, układ o przyjaźni» [SStp]
Związki frazeologiczne
- chować mir z [kim] «żyć w zgodzie, pokoju» [SXVI]
- dzierżać mier [z kim] «żyć w zgodzie, pokoju» [SXVI]
- mir [między kim a kim] uczynić «pojednać» [SXVI]
- nie mieć [z kim] miru (a. mira) «nie być z kim w bliższych stosunkach, nie przyjaźnić się» [SXVI]
- w miru się [z kim] żywić «żyć w zgodzie» [SXVI]
- wstydowi mir wypowiedzieć «nie wstydzić się» [SXVI]
- z cnotą iść mirem «być cnotliwym» [SXVI]
Połączenia wyrazowe
- mir wiekuisty «pokój wieczny» [SXVI]
- wieczny mir «wieczny pokój» [SXVI]
- zapis wiecznego miru «ujęty w pisemną formę układ przymierza, pokoju, traktat międzynarodowy» [SXVI]
Wyrazy pokrewne
- mirne «opłata sądowa» [SStp]
- mirnie || mirznie [SStp]
- mirny [SStp]
- miroczyńca [SXVI]
- mironosiciel [SXVI]
- mirzyć «godzić»| [SStp]
- przemirzyć [SStp]
- przymierze || przymirze [SStp]
- przymirzyć się [SStp]
- umirzyć [SStp]
- zmirzać [SStp]
- zmirzyć się [SStp]
Powiązane hasła
Autorzy: Adriana Sadowska, Zespół -