możny
przymiotnik, r.m.psł. odm. złożona (zaimkowa)→ pol. odm. przymiotnikowa
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
*magʰ- [IEW]
- Język prasłowiański
- psł.
možьnъ
- od psł.
*mogti
- Języki słowiańskie
- czes.
možný
- ukr.
móžnyj
- bułg.dial.
móžen
- słoweń.
móžen
- Inne języki indoeuropejskie
- lit.
magė́ti
- lit.
mãgulas
- sans.
maghá-
- ang.
may
- stang.
magan
- hol.
mogen
- niem.
mögen
- stwniem.
magan, mugan
- goc.
magan
Ewolucja formalna
- pie. *magʰ-
- psł. 1 *mog-ьnъ(jь)
- psł. 2 možьnъ(jь)
- stpol. *mŏž'nȳ
- śrpol. možny
Znaczenia i przykłady użycia
-
«taki, który dzięki temu czym jest lub co posiada może dużo sprawić»
[SXVI] ESXVII-XVIII: «taki, który dużo może; potężny; bogaty; taki, który ma dużo czegoś cennego», L: «potężny, mocny», SWil: «mocny, potężny», SW: stpol. «potężny, silny», SJPDor: «posiadający wielki majątek, mający duże znaczenie, wpływy, władzę; bogaty, potężny», USJP: przestarz. «mający wielki majątek, wpływy i władzę; potężny»
- A nad jego wolą nie osiedzi się w pokoju najmożniejszy król, ácz by był niezliczonemi hufy ostąpiony. RejPs 48 1541 [SXVI]
- Miedzy Prałatámi, pierwsze miejsce mają [...] Arcybiskup Sálzburski, możny, i dla godnosci, i dla bogactw. BotŁęczRel III 1609 [ESXVII-XVIII]
- Możny/ Potens [...] Valet opibus & potentia. 1643 [Kn]
- Co kto może wykonać, w tym jest możny, a kto nie może, w tym ma być za słabego miany. Bardz. Boet. 113 1694 [L]
- Możnym być muszę, gdy za moją sprawą tylu na świecie płakało i płacze. Słow 1832 [SW]
- Możny znaczeniem, nauką. 1861 [SWil]
- Jechano zbrojno, a możni panowie rywalizowali z sobą świetnością i liczbą towarzyszących im orszaków. Śliw. A. Sob. 100 1924 [SJPDor]
- Pochodził z możnego rodu. 2003 [USJP]
-
«mogący, taki, który może, jest w stanie coś zrobić»
[SXVI] ESXVII-XVIII: «o działaniach: skuteczny», SW: stpol. «mogący, mocen»
- Mogę Wszystkę Lártiádego objecháć drogę. (...) i jędzę zioły Możną ludzi przetwárzáć to w psy, to w woły. KochFr 129 1584 [SXVI]
- Záwsze w zásadzkę miej spráwy pobożne, Dobre uczynki z cichym prochem możne, Do dział burzących. JurkPieś C2. 1604 [ESXVII-XVIII]
- Lekarstwo możne wszystką niemoc odegnać. 1902 [SW]
-
«taki, który przewyższa wszystko inne; wielki, ogromny; obfity, zasobny, znaczny, niezwykły»
[SXVI] SJPDor: daw. «obfity, dostatni», SWil: «dostatni, bogaty, obfitujący», SW: «zamożny, bogaty, zasobny, obfity»
- Możne zwycięstwo ktore Pan nád wszemi krolestwy swiáthá otrzymáć raczył. LubPs O5v marg 1558 [SXVI]
- Możny w skarby. 1861 [SWil]
- Pojechał on do bogatego a bezdzietnego stryja swojego, którego jedynym był dziedzicem, z nadzieją możnego odeń [od niego] wsparcia. Chodź. Pisma I, 84 1880 [SJPDor]
- Możny pan. Możne w ludzie państwo. 1902 [SW]
-
«mocny, trudny do zniszczenia, nie dający się ruszyć, trwały »
[SXVI]
- Było Trojéj ták możné páństwo, i ták stało| Ze się mocy Grécijéj wszytkiéj nic nie bało. GórnTroas 8 1589 [SXVI]
-
«biegły, wprawny»
[SXVI]
- Błogosławiony Pan Bóg, co ręce me ćwiczy (...), Który możne pálce me ku walce gotuje. LubPs ee5v 1558 [SXVI]
-
«możliwy, taki, który może się wydarzyć»
[SXVI] ESXVII-XVIII: «możliwy», L: «być mogący, stac się mogący, podobny», SWil: «możliwy, mogący stać się», SW: «możebny, możliwy», SJPDor: daw. «możliwy, dostępny»
- Uczynki, które nie człowiekowi, ále sámemu Bogu są możne. CzechEp 294 1583 [SXVI]
- Możny/ quasi passiuè ktory możé być/ v. Podobny 2. 1643 [Kn]
- Możny, quasi passiuè ktory możé być. Kn 434 1643 [ESXVII-XVIII]
- Niemożna rzecz. Kłok. Turk. 31 1678 [L]
- Głównym skarbem ludzkości jest użycie wszelkich możnych sił, wydoskonalenie wszelkich zdolności. Brodz. Estet. 92 1873 [SJPDor]
- Ojcze, wszystkie rzeczy Tobie są możne. Leop 1902 [SW]
-
«potężny, bogaty człowiek»
[ESXVII-XVIII] SWil: «możnowładca, arystokrata», SW: «człowiek potężny (mocarz, potentat, możnowładca) albo bogaty (bogacz)», SJPDor: «zwykle w lm.: bogaci, potentaci, możnowładcy», USJP: przestarz. «mający wielki majątek, wpływy i władzę; potężny»
- Jego (narodu litewskiego) mowa przestała być językiem dworu i możnych i zachowała się tylko między pospólstwem. 1902 [SW]
- Możnym się nie przeciwić, swoją mierzyć piędzią; Nikt lepszym być nie może, jak sam sobie sędzią. PotFraszBrück II 368 1907 [ESXVII-XVIII]
- Możni i wielcy tego świata kłaniali mi się uniżenie. Tuwim Rzecz 120 1929 [SJPDor]
- Lud powstał przeciwko tyranii możnych. 2003 [USJP]
- «gw. dobry, wyborny, wyśmienity, przedni, tęgi, dzielny» [SW]
Zmiany semantyczne
- «mogący, taki, który może, jest w stanie coś zrobić» [SXVI]
- «taki, który dzięki temu czym jest lub co posiada może dużo zrobić» [SXVI]
- «taki, który przewyższa wszystko inne; wielki, ogromny; obfity, zasobny, znaczny, niezwykły» [SXVI]
- «taki, który dużo może; potężny; bogaty; taki, który ma dużo czegoś cennego» [ESXVII-XVIII]
- «potężny, bogaty człowiek» [ESXVII-XVIII]
Związki frazeologiczne
- można ręka «prawica, prawa ręka» [SXVI]
- możni świata tego «najpotężniejsi ludzie» [SXVI]
- za możniejszych czasów «w czasach, gdy było się w sile wieku» [SXVI]
Połączenia wyrazowe
- Bóg (jest) możny, najmożniejszy «łac. Deus fortis» [SXVI]
- być [komu] możnym «być hojnym, łaskawym dla kogoś» [SXVI]
- można rzecz «podobna ku dostąpieniu/wykonaniu» [Kn]
Przysłowia
- Albowiem kto możniejszy, ten lepszy był. [SXVI]
- Azaż kiedy może być możniejszy uczeń nád mistrzá [Non est discipulus super magistrum Vulg Matth 10/24?] ták jáko sam Pan ták o tym powiádáć raczy. [SXVI]
- Gdy się możni mnożą, ludzie ubożą. [ESXVII-XVIII, L]
- Gdzie jest prawo jako pajęczyna, sieci targa, kto możny, uwiąznie chudzina. [SXVI]
- Głupi możny (bogáty), niéznośny. [ESXVII-XVIII, Kn]
- Możniéjszych wády przéglądáć, lépiej. [ESXVII-XVIII, Kn]
Wyrazy pokrewne
- moc [SStp]
- możebny [SJPDor, SWil]
- możenie [SStp]
- możliwy [SW, SJPDor, SWil]
- możno [ESXVII-XVIII]
- możnorządztwo [SWil]
- możnowładztwo [SJPDor, SWil]
- możność [SPJS]
- móc [SStp]
- niemożny [SXVI, ESXVII-XVIII]
- pomoc [SStp]
- przemożny [SXVI]
- wielmożny [SXVI]
Powiązane hasła
Autorzy: Maciej Stański, Zespół -