radość
rzeczownik, r.ż.psł. dekl. -i- tematowa→ pol. dekl. ż.
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
*rōd-
- od rdzenia pie.
*rēd- [IEW]
- Język prasłowiański
- psł.
*radostь
- od psł.
*radъ
- Języki słowiańskie
- czes.
radost
- słc.
radosť
- błr.
radasc'
- ros.
rádost'
- ukr.
radistʹ
- scs.
radostь
- sch.
rȁdōst
- słoweń.
rádost
- Inne języki indoeuropejskie
- lit.
rõds
- stang.
rōt
- stang.
ā-rētan
- stisl.
rǿtask
Ewolucja formalna
- pie. *rōd-
- psł. *rad-ostь
- stpol. rădŏść
- śrpol. radość
Znaczenia i przykłady użycia
-
«uczucie zadowolenia, szczęścia, nastrój wesołości, też przyczyny wywołujące te uczucia, gaudium, laetitia, etiam eius causae»
[SStp] SXVI: «uczucie szczęścia, zadowolenia», ESXVII-XVIII: «uczucie wielkiego zadowolenia, uciecha», L: «wesele, uciecha», SWil: «słodkie uczucie, jakiego doznaje człowiek, gdy rzeczy pójdą wedle jego żądania; wesele, uciecha, zadowolenia», SW: «uciecha, zadowolenie, ukontentowanie, szczęście = uszczęśliwienie, wesele, rozkosz», SJPDor: «uczucie wielkiego zadowolenia, wesołości, wesoły nastrój; rozradowanie, uciecha», USJP: «uczucie wielkiego zadowolenia, wesołości, wesoły nastrój; uciecha, rozradowanie, szczęście»
- Słuchowi memu dasz radość i wiesiele Fl 50,9 (przed 1400 rokiem) [SStp]
- Radość jest zapomnienie smutkow. BielŻyw 137, 89, 146 [3r.] 1535 [SXVI]
- Wszędy pełno radości pomięszanej z płaczem. PasPam 100. 1656-1688 [ESXVII-XVIII]
- Radość jest z jakiego dobra, lub cudzego złego, ile to komu pożyteczne. Zab. 12, 277 1769-1777 [L]
- Szaleć, skakać z radości. 1861 [SWil]
- Doznać radości. 1912 [SW]
- Ciepła, ludzka radość wypełniała mu serce Pap. Szczury 26. 1946 [SJPDor]
- Nie posiadać się, szaleć z radości. 2003 [USJP]
-
«to, co czeka człowieka w niebie po śmierci, nagroda za cnotliwe życie ziemskie, szczęście wieczne polegające na przebywaniu z Chrystusem i świętymi w niebie»
[SXVI]
- Najdziesz dziwne radości żywota przyszłego. Rej Ap AA6, 118 1565 [SXVI]
-
«przedmiot radości, ktoś sprawiający lub coś sprawiające radość»
[SXVI]
- abowiem ja stworzę Jeruzalem aby było radością, a lud jego weselim CzechRozm 38 1575 [SXVI]
Zmiany semantyczne
- «uczucie zadowolenia, szczęścia, nastrój wesołości, też przyczyny wywołujące te uczucia» [SStp]
- «przedmiot radości, ktoś sprawiający lub coś sprawiające radość» [SXVI]
Związki frazeologiczne
- jaśnieć szczęściem, radością itp. «wyrażać, uzewnętrzniać szczęście, radość itp., być szczęśliwym, wesołym itp.» [USJP]
- nie posiadać się z oburzenia, z gniewu, z radości itp. «książk. bardzo się złościć, gniewać, być oburzonym, cieszyć się itp., nie móc opanować gniewu, oburzenia, radości itp.» [USJP]
- radość życia «cieszenie się życiem» [SJPDor, USJP]
- rozpiera kogoś radość, duma itp.; radość, duma itp. rozpiera komuś pierś «ktoś odczuwa i okazuje wielką radość, dumę itp.» [USJP]
- skakać z radości «bardzo się cieszyć, radować» [USJP]
- skoczyć od radości «ogromnie się ucieszyć, podskoczyć z uciechy» [ESXVII-XVIII]
Połączenia wyrazowe
- radość niebieska, wieczna radość, niebieskie radości «niebo, według wierzeń chrześcijańskich miejsce wiecznej szczęśliwości po smierci» [SStp]
Przysłowia
- Obiecanka cacanka, a głupiemu radość. [SW, L, SJPDor]
- Po smutku radość. [SWil]
- Radość i wiara - nierozłączna para. [SW]
- Starość nie radość (śmierć nie wesele). [USJP]
- Starość nie radość. [L, SJPDor]
- W grubej bai| Często sie rádość i pociecha tai. [ESXVII-XVIII]
Wyrazy pokrewne
- rad [SStp]
- rado [SStp]
- radostka ziele [Kn]
- radostny || radosny [SStp]
- radować się [SStp]
- radośnie [SStp]
Powiązane hasła
- Porównaj: rad
Autorzy: Magdalena Pieklik, Zespół -