niewiedza

rzeczownik, r.ż.
psł. dekl. -ja- tematowa→ pol. dekl. ż.

Etymologia

  1. Język praindoeuropejski
  2. pie.
    *uoid- [EDSIL]
  3. od rdzenia pie.
    *u̯ei̯d- [LIV2]
  1. Język prasłowiański
  2. psł.
    *věďa
  3. od psł.
    *věděti
  1. Języki słowiańskie
  2. ros.
    nevéža
  3. strus.
    nevěža
  4. scs.
    nevěžda
  1. Inne języki indoeuropejskie
  2. stprus.
    waist
  3. sans.
    véda
  4. niem.
    weiß
  5. goc.
    wait
  6. grec.
    oída
  7. łac.
    vīdī

Ewolucja formalna

  1. pie. *u̯oi̯d-
  2. psł. *věd-ja
  3. zach.słow. *neveʒa
  4. stpol. *ńev̍eʒ'a
  5. npol. ńev̍eʒa

Znaczenia i przykłady użycia

  1. «nie[wiedzenie, wiadomość, znajomość]» [L] SWil: «niewiedzenie, brak wiadomości o czem», SW: «brak wiedzy, niewiedzenie, nieświadomość, niewiadomość», SJPDor: «brak wiedzy, wykształcenia; nieznajomość jakiejś dziedziny, brak wiadomości o czym; ciemnota, ignorancja», USJP: «brak wiedzy, wykształcenia; także: nieznajomość jakiejś dziedziny wiedzy, brak wiadomości o czymś; ciemnota, ignorancja», w SStp i SXVI: tylko hasło niewiedzenie, brak niewiedza
    • ‍ Dam ci niepamięć przeszłości, dam ci niewiedzę przyszłości. 1861 [SWil]
    • ‍ Nastawiałem niewiedzę moją miną pilnego nadsłuchiwania. 1904 [SW]
    • ‍ Przyznają się po prostu do niewiedzy lub zastępują niewiedzę niewiele mówiącym wyjaśnieniem. Lab. Studia 111 1946 [SJPDor]
    • ‍ Niewiedza nie zwalnia od odpowiedzialności. 2003 [USJP]

Połączenia wyrazowe

  1. przyznać się do niewiedzy [SJPDor]
  2. ujawnić swą niewiedzę

Wyrazy pokrewne

Powiązane hasła

Autorzy: Aleksandra Wasiluk, Zespół -