nadzieja
rzeczownik, r.ż.psł. dekl. -ja- tematowa→ pol. dekl. ż.
Etymologia
- Język prasłowiański
- psł.
*naděja
- od psł.
*na-dějati sę
- od psł.
*dějati sę
- Języki słowiańskie
- czes.
naděje
- dłuż.
naźeja
- głuż.
nadźija
- kasz.
nåʒeja/nådeja
- słc.
nádej
- błr.
naʒ́éja
- stbłr.
naʒ́óža
- ros.
nadéžda
- ros. dial.
nadéja
- ukr.
nadíja
- strus.
nadeža
- scs.
nadežda
- bułg.
nadéžda
- sch.
nada
- słoweń.
nȃdeja
- Inne języki indoeuropejskie
- lit.
dėti
- łot.
dėt
- łot.
dēt
- sans.
dádhāti
- ang.
do
- niem.
tun
- stwniem.
tōn, tuon
- grec.
títhēmi
- łac.
fēcī
Ewolucja formalna
- pie. *dʰē-
- psł. *na-dějati sę, *naděja
- stpol. năʒ̍ĕjă
- śrpol. naʒ̍eja || [naʒ̍éja]
Znaczenia i przykłady użycia
-
«przekonanie, że się to stanie, czego oczekujemy, czego się spodziewamy (zwykle coś pożądanego), ufność, zaufanie, spes, fiducia, confidentia»
[SStp] SXVI: «oczekiwanie rzeczy pożądanych, upragnionych (rzadko przeciwnie) i według mniemania mogących być otrzymanymi, spodziewanie się, ufność, że się coś spełni; jedna z cnót Boskich zapewniających zbawienie duszy», ESXVII-XVIII: «pragnienie, żeby coś się stało; oczekiwanie czegoś», L: «spodziewanie się, otucha», SWil: «uczucie, pojęcie obudzające w nas oczekiwanie pożądanego dobra, spodziewanie się», SW: «spodziewanie się, ufność, otucha, oczekiwanie, zaufanie», SJPDor: «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego, ufność, że się to spełni», USJP: «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego, ufność, że to się spełni, urzeczywistni»
- Bo ty, Gospodnie, osobnie w nadzieji (in spe) postawił jeś mie Fl 4, 10 (przed rokiem 1400) [SStp]
- Ofiárujemy twojemu Májestatowi Panie ofiárę czystą, ofiárę świętą, ofiárę niepomázáną, sámi zásię i zá wykupienie dusz, zá nádzieję zbáwienia. KrowObr 188v 1560 [SXVI]
- Miał krol wojsko dosyć piękne, ale coż, wszystkie jego nadzieje upadły przez Śmierć Czarnieckiego. PasPam 197v 1656-1688 [ESXVII-XVIII]
- Tuszysz sobie, że dostąpisz dobra, którego pragniesz; czuciem twoim jest nadzieja Pir. Wym. 180. 1857 [L]
- Nam trzeba mieć nadzieję w samych sobie. 1861 [SWil]
- Z odwagi w samej szabli nadzieję pokłada. Bardz. 1904 [SW]
- Chętnie szli do robót, nawet najgorszych, z nadzieją, iż zdobędą coś do jedzenia Rudn. A. Morze 358 1952 [SJPDor]
- Tylko nadzieja, że uda mu się osiągnąć zamierzony cel, podtrzymywała go na duchu. 2003 [USJP]
- «obiekt, od którego oczekujemy pomocy, na którego pomoc liczymy, spes (meton. de eo, in quo spes ponitur)» [SStp] SXVI: przen. «obiekt, od którego oczekujemy pomocy, któremu ufamy, w którym mamy oparcie, w którym pokładamy spełnienie naszych pragnień, od którego uzależniamy swoje dobro»
-
«bliżej nieznane uprawnienie czy zobowiązanie, munus quoddam incertum»
[SStp]
- Jakom do was posła nie słał ani w nadzieję orać kazał. HubeZb 70. 1394 [SStp]
-
«opinia (czyja o kim), zdanie, sąd»
[SXVI]
- Ktoś jest wierzę z matki złej á ojcá złodziejá, Ta o tobie jest mojá zupełna nádziejá. CzahTr 2v. 1597 [SXVI]
-
«według legendy chrześcijańskiej jedna z trzech córek św. Zofii»
[SXVI]
- Tego też czásu Zofija ze trzemi corámi, Wiárą, Nádzieją i Łaską, byłá umęczoná pod Adryjanem w Rzymie o krześcijáńską wiarę. BielKron 149v 1564 [SXVI]
-
«relig. jedna z trzech cnót teologicznych»
[ESXVII-XVIII]
- Rzekł to przy kilku kompanijej, miej w Bogu Nadzieję, że cię wydźwignie z turbacyjej. PasPam 102v 1656-1688 [ESXVII-XVIII]
-
«mat. nadzieja matematyczna = nazwa, używana w rachunku prawdopodobieństwa na oznaczenie iloczynu oczekiwanej sumy przez prawdopodobieństwo jej osiągnięcia»
[SW] w SJPDor wyodrębnione na końcu hasła *nadzieja matematyczna: «suma iloczynów wartości zmiennej losowej przez prawdopodobieństwa, z jakimi te wartości są przyjmowane»
- Nadzieja matematyczna gracza równa się jego stawce. 1904 [SW]
Zmiany semantyczne
- «przekonanie, że się to stanie, czego oczekujemy, czego się spodziewamy (zwykle coś pożądanego), ufność, zaufanie» [SStp]
- «obiekt, od którego oczekujemy pomocy, na którego pomoc liczymy» [SStp]
- przekonanie, że się to stanie, czego oczekujemy, czego się spodziewamy (zwykle coś pożądanego), ufność, zaufanie [SStp]
- opinia (czyja o kim), zdanie, sąd [SXVI]
Związki frazeologiczne
- być przy nadziei «przestarz., dziś książk. o kobiecie: być w ciąży» [SJPDor]
- być przy nadziei, znajdować się przy nadziei «(o kobietach ciężarnych) znajdować się w poważnym stanie, być w ciąży» [SWil]
- cieszyć się nadzieją «być dobrej myśli» [ESXVII-XVIII]
- czynić komu nadzieję czego «zostawić kogo w oczekiwaniu, obiecać co komu» [SW, SWil]
- czynić nadzieje, nadzieję o sobie «daw. zapowiadać się na kogoś wybitnego, być obiecującym» [SJPDor]
- karmić nadzieją «zwodzić, łudzić» [SXVI]
- kobieta przy nadziei «tj. ciężarna» [SW, SWil]
- ktoś jest czyją nadzieją «ktoś jest tym, na kim można by polegać w przyszłości, spodziewać się, że zapewni powodzenie, coś osiągnie» [SJPDor]
- mieć nadzieję «liczyć na coś, spodziewać się czegoś» [ESXVII-XVIII]
- mieć nadzieję w (Panu) Bogu «ufać Bogu» [ESXVII-XVIII]
- nadzieja kobieca «brzemienność» [L]
- pokładać nadzieję w kim, w czym, wiązać z czym nadzieję, daw. zasadzać nadzieję na czym «obiecywać sobie co po kim lub po czym» [SJPDor]
- pokładać w czymś nadzieję «chcieć, aby coś się stało» [ESXVII-XVIII]
- przy nadziei Bożej: «z Bożą pomocą» [ESXVII-XVIII]
- robić, czynić, uczynić nadzieję (komu) «wypowiedzieć się w duchu optymistycznym w jakiejś sprawie; obiecywać coś komu» [SJPDor]
- rokować nadzieje «zapowiadać pomyślny rozwój czego, dobrą, piękną przyszłość» [SJPDor]
- upić się nadzieją [SXVI]
- w nadziei «przewidując co, spodziewając się czego» [SJPDor]
- ziścić czyje nadzieje «odpowiedziéć oczekiwaniu» [SW, SWil]
- zostawić kogo w nadziei «dozwolić komu oczekiwać czego» [SW, SWil]
- żywić nadzieję [SXVI]
Połączenia wyrazowe
- dobra nadzieja «pewność zwycięstwa» [ESXVII-XVIII]
- głupia nadzieja [SXVI]
- nadzieje płone [SXVI]
- próżna, daremna nadzieja [SXVI]
- wątpliwa nadzieja [SXVI]
- wielka nadzieja [SXVI]
Przysłowia
- A nádziejá nie poháńbia [spes autem non confundit]. [SXVI]
- Acz niejednego prożna nádziejá cieszyłá.
- Dobra nadzieja. «dobry znak, dobra oznaka, dobre początki» [L]
- Jeśli zá żyto odniesiesz nádzieje, Wiátrem nádziane, wiátrci je rozwieje. [SXVI]
- Krótki wiek długiéj nádzieje nie lubi. [SXVI]
- Kto nádzieją żyw, wskora-li będzie wielki dziw. [ESXVII-XVIII]
- Kto nadzieją żyw, wskóra-li wielki dziw. [SW, L]
- Kto w nadzieje żyw będzie li bogat będzie dziw. [SXVI]
- Nadzieja często omyla. [L]
- Nadzieja głupich matka. [SW]
- Nadzieja głupich matką. [SWil]
- Nádzieja grunt, tej się dzierż w zdrowiu i w chorobie. [SXVI]
- Nadzieja jeszcze jest. «(cf. jeszcze nie rozpaczać; jeszcze nie po wszystkim)» [L]
- Nadzieja karmi, ale nie tuczy. [SWil]
- Nadzieja matką (matka) głupich. «o sytuacji, kiedy ktoś nadmiernie ufa czemuś lub komuś, nie oceniając obiektywnie okoliczności» [USJP]
- Nadzieja w Bogu, a w torbie chleb. [SW]
- Nadzieja, wszystkich głupich matka. [L]
- Nie porzucaj nadzieje, jákoć sie kolwiek dzieje. [SXVI]
- Nie trać nadzieje, gdyć się niedobrze dzieje. «(cf. spodziewaj się śmiele, póki dusza w ciele; póki jedno człowiek ziewa, wszystkiego się niech spodziewa; będzie też kiedy dobrze, bywszy źle; będzie też kiedy słońce przed naszymi wroty).» [L]
- Szczęście niewinnego snadnie opuści, ale dobra nadzieja nigdy. [SXVI]
- Ten sie sam zdradza i zniszczeje, ktory źle czyniąc ma dobrą nadzieję. [SXVI]
- Wierzę temu, co dawne nas przysłowie uczy, Nadzieja karmi, ale nadzieja nie tuczy. [L]
Wyrazy pokrewne
- beznadziejnie [L]
- beznadziejność [L]
- beznadziejny [L]
- dziać || dzieć || dziejać [SStp]
- nadziać się [SStp]
- nadziejny [L]
- nadziejny [L]
- nadziewać się [SStp]
Autorzy: Aleksandra Świtka, Ewelina Kwapień