wola
rzeczownik, r.ż.psł. dekl. -ja- tematowa→ pol. dekl. ż.
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
*u̯ol-
- od rdzenia pie.
*u̯el- [IEW]
- pie. (laryng.)
*uol(H)-(e)ih₁ [EDSIL]
- od rdzenia pie. (laryng.)
*u̯elh₁- [LIV2]
- Język prasłowiański
- psł.
*vòľa
- Języki słowiańskie
- czes.
vůle
- czes.
velet
- dłuż.
wóla
- głuż.
wola
- połab.
vil’ă
- słc.
vôľa
- błr.
vólja
- ros.
vólja
- ros.
velét'
- ukr.
vólja
- scs.
volja
- bułg.
vólja
- mac.
vólja
- sch.
vȍlja
- słoweń.
vọ́lja
- Inne języki indoeuropejskie
- lit.
valià
- łot.
vaļa
- sans.
váraḥ
- niem.
Wahl
- niem.
wollen
- stwniem.
wala
- franc.
vouloir
- franc.
volonté
- łac.
voluntas
- łac.
volō, velle
- wł.
volontá
- wł.
volere
Ewolucja formalna
- pie. *u̯ol-
- psł. *vòlja
- stpol. vŏl'ā
- śrpol. volá, vola
Znaczenia i przykłady użycia
-
«samodzielna, niezależna decyzja, postanowienie, voluntas, arbitrium liberum, propositio animi libere suspecta»
[SStp] L: «wolne zdanie, wolny wybór, obior», SWil: «wolne zdanie, wybór niezależny, nieprzymuszony», SW: «wolne zdanie, wolny wybór, dyskrecja, obiór»
- Bo gniew w rozgniewaniu jego a żywot w woli jego (vita in voluntate eius). Fl 29, 5 (przed 1400 rokiem) [SStp]
- Piłat jednego z dwoch więżniów na wolą im daje, którego chcą wolnym mieć, jeśli Barabasza, czyli tego Chrystusa swego Mesjasza. Groch, W. 288 1608 [L]
- Lepsza trocha z dobrą wolą, niż wiele ze słą. 1764 [T]
- Piłat jednego z dwóch więźniów na wolę im daje, którego chcą wolnym mieć. 1861 [SWil]
- Piłat jednego z dwóch więźniów na wolą im daje, którego wolnym chcą mieć: jeśli Barabasza, czyli Chrystusa, tego Mesjasza. Groch. 1919 [SW]
-
«możliwość swobodnego decydowania, swobodnego wyboru, licentia, libertas, facultas omnis necessitatis expers»
[SStp] L: «wolność», SWil: «wolność, możność postępowania wedle chęci; swoboda», SW: «wolność, swoboda, niezależność», SJPDor: «zdolność do czynności dowolnych, do świadomego i zamierzonego wykonania pewnych czynności, a powstrzymywania się od innych», daw. «wolność, swoboda», USJP: «zdolność psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji pewnych działań, przyjęcia pewnych postaw, zaniechania innych»
- To nie jest w [s] twe woli, abyć tobie Kryst dał długie zdrowie. Gn 14b (przed 1400 rokiem) [SStp]
- Zwierza puścić na wolą. Teat. 44. d, 65 1775-1806 [L]
- Puszczam cię na wolę. 1861 [SWil]
- Zwierza puścić na wolą, L 1919 [SW]
- Cały wysiłkiem woli panowałem nad sobą, aby nie usnąć. Brzech. Kleks. 113 1946 [SJPDor]
- Opanować się całym wysiłkiem woli. 2003 [USJP]
- «żądanie co do postępowania innej osoby, polecenie, voluntas, mandatum, praeceptum» [SStp] L: «nakaz», USJP: «to, czego ktoś chce, co ktoś postanowił»
-
«pragnienie, życzenie, votum, optatum, studium»
[SStp] Kn: «chcenie», L: «chcenie», SWil: «upodobanie, zachcenie, życzenie», SW: «chęć, chętka, ochota, upodobanie, widzimisię, życzenie, skłonność, zachcianka, pragnienie, żądanie»
- Wolą bojącym się jego uczyni (voluntatem timentium se faciet). Fl 144, 20 1400-1450 [SStp]
- Bez woli boskiej i włos z głowy nie spadnie. Zegl. Ad, 4 1751 [L]
- Wola jego jest jechać w drogę. 1764 [T]
- Jużeć się do woli najadł, naszydził. 1861 [SWil]
- Dobra wola zawzdy za uczynek stoi. Rej. 1919 [SW]
- «upodobanie w czymś, voluptas, studium alicuius rei» [SStp] L: «chęć, upodobanie»
-
«intencja, zamiar, plan, propositio, intentio, consilium»
[SStp] L: «intencja, zamiar, zamysł, chęć», SWil: «chęć, zamiar, zamysł, intencja; postanowienie; pobudka», SW: «zamysł, zamiar, przedsięwzięcie, intencja»
- Dawam się winien bogu wszechmącemu..., com zgrzeszył... złą wolą. Spow 3 (1450-1500) [SStp]
- Mało na tym, że kto ma wolą, kiedy nie ma dobrej. Rys. Ad 39 1640 [L]
- To matkom wszystkim jak najusilniéj zalecić mam wolę, aby dziatki swe własnemi piersiami karmiły. 1861 [SWil]
- To matkom wszystkim jak najusilniej zalecić mam wolą, aby dziatki swe własnemi piersiami karmiły. L. 1919 [SW]
-
«zwolnienie na pewien czas od obowiązków wobec właściciela ziemi, także miejsce, gdzie obowiązuje to zwolnienie, immunitas, qua quis a muneribus domino solvendis ad tempus liberabatur, etiam: locus ab huiusmodi tributis levatus»
[SStp] L: «czas umówiony wolności od podatków, czynszów, pańszczyzn», SWil: praw. «wolność używania gruntów bez opłaty za nie przez pewien lat przeciąg, jako ulga nowemu osadnikowi, nim się rozgospodarzy», SJPDor: hist. «uwolnienie jakiejś osady, wsi lub kolonii na pewien czas od podatków, czynszów, pańszczyzny; także osada, wieś, kolonia uwolnione od tych świadczeń»
- Jako Mikosz nie dał Wociechowi wole. Pozn nr 221 1397 [SStp]
- Polska byłaby daleko bogatsza, gdyby miała miast więcej, ale nie tak, żeby na wole królewskie poddani szlacheccy uciekać mieli. Górn. 1527-1603 [SW]
- Przymnożenie ludności dzieje się przez kolonie, t.j., nadawanie nowych osiedlisk i woli. Chmiel 1, 397 1753-1756 [L]
- Założyć wolą albo osadę nową pustego kraju. 1764 [T]
- Ktokolwiek na woli osiadł, a wysiedziawszy lata na wolność od robocizny lub czynszu naznaczone, odszedł, powinien za wszystkie lata bez zapłaty wysiedziane zapłacić. Czack. Pr. 2, 191 1800-1801 [L]
- Z takowych osiadłości, które już wolę wysiedziały, pobór ma być płacony. 1861 [SWil]
- Siła chudéj szlachty, jeśliby nie chcieli na wolach osieść, albo żeby im już wol niestawało... 1861 [SWil]
- Dla skorszego zwabienia osadnika ogłaszano po dawnemu wieloletnie (...) wole. Jabłonow. Hist. 337 1912 [SJPDor]
- «zgoda, akceptacja, przyzwolenie, consensus, permissio, assensus» [SStp] L: «zezwolenie, pozwolenie»
-
«osada nowa kraju pustego »
[Kn] L: «miejsce osady, na czas od podatków itd. wolnej, kolonia», SWil: (w lm.) «miejsce osady, na którem gdy kto osiądzie, przez pewien czas jest wolny od poborów; wolna na czas osada, kolonia»
- Ktokolwiek na woli osiadł, a wysiedziawszy lata na wolność od robocizny lub czynszu naznaczone, odszedł, powinien za wszystkie lata bez zapłaty wysiedziane zapłacić Czack. Pr. 2, 191 1800-1801 [L]
- Siła chudéj szlachty, jeśliby nie chcieli na wolach osieść, albo żeby im już wol niestawało... 1861 [SWil]
- «siła duszna» [T] L: «siła duszy», SWil: «wewnętrzna władza ducha naszego, skutkiem której zwracamy całą naszą uwagę na nasze uczucia, wyobrażenia, na przedmioty zewnętrzne, ażeby o nich sądzić, kierujemy dowolnie ciałem naszem, lub wreszcie gdy jest możność, czynnościami innych istot i przedmiotami», SW: «siła ducha wyznaczająca cele i dążąca do ich przeprowadzenia; władza chcenia lub niechcenia»
- «chuci, żądze, namiętności» [L] SWil: «»(ujemnie, z przymiotn. złą stronę wyraż.) chuć, żądza, namiętność, zła skłonność, SW: «chuć, żądza, namiętność, pożądliwość, popęd płciowy, żart. Boża wola»
-
«(boża) prawo powszechne wszechświata, który został stworzony i rządzi się tak jak Bóg chce w całości; wszechmoc i wszechmożność Boga rządząca losami jednostek i całości świata»
[SWil]
- Bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi. 1861 [SWil]
-
«skłonność, pociąg wewnętrzny, powołanie»
[SWil]
- Mam bożą wolę do zakonu św. Adama 1861 [SWil]
- «mit. sybilla, prorokini skandynawska» [SWil]
- «fil. (podł. Trentowsk. pierwsza postać i wyjaw jaźni działającej; podł. Libelta, jedna z trzech potęg ducha, równa rozumowi i wyobraźni), potęga ducha, przez którą ten z treści własnej, z wnętrza swojego występuje na zewnątrz w czynie, w rzeczywistości przez którą treść swoję wewnętrzną czyni dla siebie przedmiotem, przez którą wreszcie siebie wie być osobą» [SWil]
Zmiany semantyczne
- «zwolnienie na pewien czas od obowiązków wobec właściciela ziemi, także miejsce, gdzie obowiązuje to zwolnienie» [SStp]
- «osada nowa kraju pustego» [Kn]
- «możliwość swobodnego decydowania, swobodnego wyboru» [SStp]
- «zwolnienie na pewien czas od obowiązków wobec właściciela ziemi, także miejsce, gdzie obowiązuje to zwolnienie» [SStp]
Związki frazeologiczne
- puścić na wolę «dać komuś wolność» [SJPDor]
Połączenia wyrazowe
- dla woli «z przyczyny» [SW]
- do woli «do syta» [SW]
- dobra wola «dobra myśl, wesołość» [L]
- dobra wola «chęć, skłonność, przychylność, uprzejmość» [L]
- ku woli, k-woli, g-woli «podług woli, życzenia, upodobania» [L]
- mimo woli, pomimo woli «bez uprzedniego zamiaru, mimowolnie; bezwiednie, odruchowo, machinalnie, niekiedy także: wbrew woli, chęci» [SJPDor]
- ostatnia wola «testament, ostatniej woli umierającego rozporządzenie» [L]
- ostatnia wola [T]
- pełnić wolę czyją [T]
- po woli «dobrowolnie» [L]
- po woli «podług własnej woli, podług życzenia, po myśli» [L]
- po woli «dobrowolnie, z chęci, bez musu» [L]
- po woli «pomału, nieporywczo, nieśpiesznie, z wolna» [L]
- własna wola, dobra wola, wolna wola, swoja wola «niezależność, brak rygoru, swawola, rozpusta, rozpasanie, wolne życie» [SW]
- wola dobra «wesołość, dobra myśl» [SWil]
- wola wyrażona «rozporządzenie, nakaz; zrządzenie» [SW]
- wolna wola [T]
- zła wola «zła chęć, niesprzyjanie, niełaska, nienawiść»
Wyrazy pokrewne
- dobrowolny [L]
- dowolność [L]
- dowolny [L]
- dozwolić [L]
- niewola [SStp]
- niewolstwo [Kn]
- powoli [L]
- powolnieć [L]
- powolność [L]
- powolny [L]
- pozwolenie [L]
- pozwoleństwo [L]
- pozwolić [L]
- przyzwolić [L]
- rozwolnić [L]
- udowolnić [L]
- wolanin [T]
- wolen [L]
- woleć, wolić [SStp]
- woleństwo [SStp]
- wolica [SStp]
- wolne [SStp]
- wolnica [Kn]
- wolnie [SStp, T]
- wolnieć [L]
- wolniuchny [L]
- wolniusieński [L]
- wolnić [L]
- wolno [SStp]
- wolnomowność [Kn]
- wolnomowny [Kn]
- wolnomyślny [L]
- wolnorządzca [T]
- wolnorządztwo [T]
- wolnoschodzisto [T]
- wolnoschodzistość [T]
- wolnoschodzisty [T]
- wolnowładnie [T]
- wolnowładność [T]
- wolnowładny [T]
- wolność [SStp]
- wolny [SStp]
- wyzwolenie [L]
- wyzwoleniec [L]
- wyzwolić [L]
- zadowolnić [L]
- zezwolenie [L]
- zezwolić [L]
- zniewalać [L]
Autor: Aleksandra Żurek-Huszcz