wola
rzeczownik, r.ż.psł. dekl. -ja- tematowa→ pol. dekl. ż.
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
			*u̯ol-
- od rdzenia pie.
			*u̯el- [IEW]
- pie. (laryng.)
			*uol(H)-(e)ih₁ [EDSIL]
- od rdzenia pie. (laryng.)
			*u̯elh₁- [LIV2]
- Język prasłowiański
- psł.
			*vòľa
- Języki słowiańskie
- czes.
			vůle
- czes.
			velet
- dłuż.
			wóla
- głuż.
			wola
- połab.
			vil’ă
- słc.
			vôľa
- błr.
			vólja
- ros.
			vólja
- ros.
			velét'
- ukr.
			vólja
- scs.
			volja
- bułg.
			vólja
- mac.
			vólja
- sch.
			vȍlja
- słoweń.
			vọ́lja
- Inne języki indoeuropejskie
- lit.
			valià
- łot.
			vaļa
- sans.
			váraḥ
- niem.
			Wahl
- niem.
			wollen
- stwniem.
			wala
- franc.
			vouloir
- franc.
			volonté
- łac.
			voluntas
- łac.
			volō, velle
- wł.
			volontá
- wł.
			volere
Ewolucja formalna
- pie. *u̯ol-
- 
																psł. *vòlja 
- 
																stpol. vŏl'ā 
- 
																śrpol. volá, vola 
Znaczenia i przykłady użycia
- 
			«samodzielna, niezależna decyzja, postanowienie, voluntas, arbitrium liberum, propositio animi libere suspecta»								
			[SStp]										L: «wolne zdanie, wolny wybór, obior», SWil: «wolne zdanie, wybór niezależny, nieprzymuszony», SW: «wolne zdanie, wolny wybór, dyskrecja, obiór»
										-  Bo gniew w rozgniewaniu jego a żywot w woli jego (vita in voluntate eius). Fl 29, 5 (przed 1400 rokiem) [SStp]
-  Piłat jednego z dwoch więżniów na wolą im daje, którego chcą wolnym mieć, jeśli Barabasza, czyli tego Chrystusa swego Mesjasza. Groch, W. 288 1608 [L]
-  Lepsza trocha z dobrą wolą, niż wiele ze słą. 1764 [T]
-  Piłat jednego z dwóch więźniów na wolę im daje, którego chcą wolnym mieć. 1861 [SWil]
-  Piłat jednego z dwóch więźniów na wolą im daje, którego wolnym chcą mieć: jeśli Barabasza, czyli Chrystusa, tego Mesjasza. Groch. 1919 [SW]
 
- 
			«możliwość swobodnego decydowania, swobodnego wyboru, licentia, libertas, facultas omnis necessitatis expers»								
			[SStp]										L: «wolność», SWil: «wolność, możność postępowania wedle chęci; swoboda», SW: «wolność, swoboda, niezależność», SJPDor: «zdolność do czynności dowolnych, do świadomego i zamierzonego wykonania pewnych czynności, a powstrzymywania się od innych», daw. «wolność, swoboda», USJP: «zdolność psychiczna człowieka do świadomego i celowego regulowania swego postępowania, do podejmowania decyzji i wysiłków w celu realizacji pewnych działań, przyjęcia pewnych postaw, zaniechania innych»
										-  To nie jest w [s] twe woli, abyć tobie Kryst dał długie zdrowie. Gn 14b (przed 1400 rokiem) [SStp]
-  Zwierza puścić na wolą. Teat. 44. d, 65 1775-1806 [L]
-  Puszczam cię na wolę. 1861 [SWil]
-  Zwierza puścić na wolą, L 1919 [SW]
-  Cały wysiłkiem woli panowałem nad sobą, aby nie usnąć. Brzech. Kleks. 113 1946 [SJPDor]
-  Opanować się całym wysiłkiem woli. 2003 [USJP]
 
- «żądanie co do postępowania innej osoby, polecenie, voluntas, mandatum, praeceptum» [SStp] L: «nakaz», USJP: «to, czego ktoś chce, co ktoś postanowił»
- 
			«pragnienie, życzenie, votum, optatum, studium»								
			[SStp]										Kn: «chcenie», L: «chcenie», SWil: «upodobanie, zachcenie, życzenie», SW: «chęć, chętka, ochota, upodobanie, widzimisię, życzenie, skłonność, zachcianka, pragnienie, żądanie»
										-  Wolą bojącym się jego uczyni (voluntatem timentium se faciet). Fl 144, 20 1400-1450 [SStp]
-  Bez woli boskiej i włos z głowy nie spadnie. Zegl. Ad, 4 1751 [L]
-  Wola jego jest jechać w drogę. 1764 [T]
-  Jużeć się do woli najadł, naszydził. 1861 [SWil]
-  Dobra wola zawzdy za uczynek stoi. Rej. 1919 [SW]
 
- «upodobanie w czymś, voluptas, studium alicuius rei» [SStp] L: «chęć, upodobanie»
- 
			«intencja, zamiar, plan, propositio, intentio, consilium»								
			[SStp]										L: «intencja, zamiar, zamysł, chęć», SWil: «chęć, zamiar, zamysł, intencja; postanowienie; pobudka», SW: «zamysł, zamiar, przedsięwzięcie, intencja»
										-  Dawam się winien bogu wszechmącemu..., com zgrzeszył... złą wolą. Spow 3 (1450-1500) [SStp]
-  Mało na tym, że kto ma wolą, kiedy nie ma dobrej. Rys. Ad 39 1640 [L]
-  To matkom wszystkim jak najusilniéj zalecić mam wolę, aby dziatki swe własnemi piersiami karmiły. 1861 [SWil]
-  To matkom wszystkim jak najusilniej zalecić mam wolą, aby dziatki swe własnemi piersiami karmiły. L. 1919 [SW]
 
- 
			«zwolnienie na pewien czas od obowiązków wobec właściciela ziemi, także miejsce, gdzie obowiązuje to zwolnienie, immunitas, qua quis a muneribus domino solvendis ad tempus liberabatur, etiam: locus ab huiusmodi tributis levatus»								
			[SStp]										L: «czas umówiony wolności od podatków, czynszów, pańszczyzn»,  SWil: praw. «wolność używania gruntów bez opłaty za nie przez pewien lat przeciąg, jako ulga nowemu osadnikowi, nim się rozgospodarzy», SJPDor: hist. «uwolnienie jakiejś osady, wsi lub kolonii na pewien czas od podatków, czynszów, pańszczyzny; także osada, wieś, kolonia uwolnione od tych świadczeń»
										-  Jako Mikosz nie dał Wociechowi wole. Pozn nr 221 1397 [SStp]
-  Polska byłaby daleko bogatsza, gdyby miała miast więcej, ale nie tak, żeby na wole królewskie poddani szlacheccy uciekać mieli. Górn. 1527-1603 [SW]
-  Przymnożenie ludności dzieje się przez kolonie, t.j., nadawanie nowych osiedlisk i woli. Chmiel 1, 397 1753-1756 [L]
-  Założyć wolą albo osadę nową pustego kraju. 1764 [T]
-  Ktokolwiek na woli osiadł, a wysiedziawszy lata na wolność od robocizny lub czynszu naznaczone, odszedł, powinien za wszystkie lata bez zapłaty wysiedziane zapłacić. Czack. Pr. 2, 191 1800-1801 [L]
-  Z takowych osiadłości, które już wolę wysiedziały, pobór ma być płacony. 1861 [SWil]
-  Siła chudéj szlachty, jeśliby nie chcieli na wolach osieść, albo żeby im już wol niestawało... 1861 [SWil]
-  Dla skorszego zwabienia osadnika ogłaszano po dawnemu wieloletnie (...) wole. Jabłonow. Hist. 337 1912 [SJPDor]
 
- «zgoda, akceptacja, przyzwolenie, consensus, permissio, assensus» [SStp] L: «zezwolenie, pozwolenie»
- 
			«osada nowa kraju pustego »								
			[Kn]										 L: «miejsce osady, na czas od podatków itd. wolnej, kolonia», SWil: (w lm.) «miejsce osady, na którem gdy kto osiądzie, przez pewien czas jest wolny od poborów; wolna na czas osada, kolonia»
										-  Ktokolwiek na woli osiadł, a wysiedziawszy lata na wolność od robocizny lub czynszu naznaczone, odszedł, powinien za wszystkie lata bez zapłaty wysiedziane zapłacić Czack. Pr. 2, 191 1800-1801 [L]
-  Siła chudéj szlachty, jeśliby nie chcieli na wolach osieść, albo żeby im już wol niestawało... 1861 [SWil]
 
- «siła duszna» [T] L: «siła duszy», SWil: «wewnętrzna władza ducha naszego, skutkiem której zwracamy całą naszą uwagę na nasze uczucia, wyobrażenia, na przedmioty zewnętrzne, ażeby o nich sądzić, kierujemy dowolnie ciałem naszem, lub wreszcie gdy jest możność, czynnościami innych istot i przedmiotami», SW: «siła ducha wyznaczająca cele i dążąca do ich przeprowadzenia; władza chcenia lub niechcenia»
- «chuci, żądze, namiętności» [L] SWil: «»(ujemnie, z przymiotn. złą stronę wyraż.) chuć, żądza, namiętność, zła skłonność, SW: «chuć, żądza, namiętność, pożądliwość, popęd płciowy, żart. Boża wola»
- 
			«(boża) prawo powszechne wszechświata, który został stworzony i rządzi się tak jak Bóg chce w całości; wszechmoc i wszechmożność Boga rządząca losami jednostek i całości świata»								
			[SWil]													-  Bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi. 1861 [SWil]
 
- 
			«skłonność, pociąg wewnętrzny, powołanie»								
			[SWil]													-  Mam bożą wolę do zakonu św. Adama 1861 [SWil]
 
- «mit. sybilla, prorokini skandynawska» [SWil]
- «fil. (podł. Trentowsk. pierwsza postać i wyjaw jaźni działającej; podł. Libelta, jedna z trzech potęg ducha, równa rozumowi i wyobraźni), potęga ducha, przez którą ten z treści własnej, z wnętrza swojego występuje na zewnątrz w czynie, w rzeczywistości przez którą treść swoję wewnętrzną czyni dla siebie przedmiotem, przez którą wreszcie siebie wie być osobą» [SWil]
Zmiany semantyczne
- «zwolnienie na pewien czas od obowiązków wobec właściciela ziemi, także miejsce, gdzie obowiązuje to zwolnienie» [SStp]
- 
											«osada nowa kraju pustego» [Kn] 
- «możliwość swobodnego decydowania, swobodnego wyboru» [SStp]
- 
											«zwolnienie na pewien czas od obowiązków wobec właściciela ziemi, także miejsce, gdzie obowiązuje to zwolnienie» [SStp] 
Związki frazeologiczne
- puścić na wolę «dać komuś wolność» [SJPDor]
Połączenia wyrazowe
- dla woli «z przyczyny» [SW]
- do woli «do syta» [SW]
- dobra wola «dobra myśl, wesołość» [L]
- dobra wola «chęć, skłonność, przychylność, uprzejmość» [L]
- ku woli, k-woli, g-woli «podług woli, życzenia, upodobania» [L]
- mimo woli, pomimo woli «bez uprzedniego zamiaru, mimowolnie; bezwiednie, odruchowo, machinalnie, niekiedy także: wbrew woli, chęci» [SJPDor]
- ostatnia wola «testament, ostatniej woli umierającego rozporządzenie» [L]
- ostatnia wola [T]
- pełnić wolę czyją [T]
- po woli «dobrowolnie» [L]
- po woli «podług własnej woli, podług życzenia, po myśli» [L]
- po woli «dobrowolnie, z chęci, bez musu» [L]
- po woli «pomału, nieporywczo, nieśpiesznie, z wolna» [L]
- własna wola, dobra wola, wolna wola, swoja wola «niezależność, brak rygoru, swawola, rozpusta, rozpasanie, wolne życie» [SW]
- wola dobra «wesołość, dobra myśl» [SWil]
- wola wyrażona «rozporządzenie, nakaz; zrządzenie» [SW]
- wolna wola [T]
- zła wola «zła chęć, niesprzyjanie, niełaska, nienawiść»
Wyrazy pokrewne
- dobrowolny [L]
- dowolność [L]
- dowolny [L]
- dozwolić [L]
- niewola [SStp]
- niewolstwo [Kn]
- powoli [L]
- powolnieć [L]
- powolność [L]
- powolny [L]
- pozwolenie [L]
- pozwoleństwo [L]
- pozwolić [L]
- przyzwolić [L]
- rozwolnić [L]
- udowolnić [L]
- wolanin [T]
- wolen [L]
- woleć, wolić [SStp]
- woleństwo [SStp]
- wolica [SStp]
- wolne [SStp]
- wolnica [Kn]
- wolnie [SStp, T]
- wolnieć [L]
- wolniuchny [L]
- wolniusieński [L]
- wolnić [L]
- wolno [SStp]
- wolnomowność [Kn]
- wolnomowny [Kn]
- wolnomyślny [L]
- wolnorządzca [T]
- wolnorządztwo [T]
- wolnoschodzisto [T]
- wolnoschodzistość [T]
- wolnoschodzisty [T]
- wolnowładnie [T]
- wolnowładność [T]
- wolnowładny [T]
- wolność [SStp]
- wolny [SStp]
- wyzwolenie [L]
- wyzwoleniec [L]
- wyzwolić [L]
- zadowolnić [L]
- zezwolenie [L]
- zezwolić [L]
- zniewalać [L]
Autor: Aleksandra Żurek-Huszcz