przyjaźń
rzeczownik, r.ż.psł. dekl. -i- tematowa→ pol. dekl. ż.
Etymologia
- Język praindoeuropejski
- pie.
*prī-
- od rdzenia pie.
*prāi- [IEW]
- pie. (laryng.)
*priH- [EDSIL]
- od rdzenia pie. (laryng.)
*prei̯H- [LIV2]
- Język prasłowiański
- psł.
*prijaznь
- od psł.
*prijati
- Języki słowiańskie
- czes.
přízeň
- ros.
prijázn'
- scs.
prijaznь
- Inne języki indoeuropejskie
- sans.
priyāyátē
- sans.
priyá-
- sans.
prīti-
- ang.
friend
- niem.
Freund
- goc.
frijōn
Ewolucja formalna
- pie. *prī-
- psł. *prija-znь
- stpol. př'ijāźń
- śrpol. přyjáźń, pžyjaźń
Znaczenia i przykłady użycia
-
«dobre, serdeczne, przyjacielskie stosunki, przychylność, życzliwość, amicitia, benevolentia »
[SStp] SXVI: «bliski stosunek z kimś oparty na wzajemnej serdeczności. szczerości, zaufaniu, możności liczenia na kogoś w każdej sytuacji, zażyłość, przyjacielstwo; w stosunkach społecznych: życzliwość, przychylność, troskliwość, uczynność, braterstwo», Kn: «sprzyjanie, przyjacielstwo», ESXVII-XVIII: «uczucie życzliwości, przychylności dla kogo, serdeczne ustosunkowanie się do kogo», L: «sprzyjanie, przyjacielstwo, zachowanie dobre z kim, nakładanie poufałe», SWil: «uczucie, które łączy z sobą nie interesem, ale życzliwością, gotowością do ofiar, wspólnością sposobu myślenia; sprzyjanie, przyjacielstwo, pożycie dobre z kim», SW: «stosunek serdeczny z kim, przyjacielstwo, życzliwość», gw. «przychylność, troskliwość, życzliwość, usposobienie przyjazne», SJPDor: «bliskie, serdeczne stosunki z kim, oparte na wzajemnej życzliwości, szczerości, zaufaniu, możności liczenia na kogo w każdej okoliczności; życzliwość, serdeczność okazywana komu», USJP: «bliskie, serdeczne stosunki z kimś oparte na wzajemnej życzliwości, szczerości, zaufaniu, możności polegania na kimś w każdej sytuacji; także: życzliwość, serdeczność okazywana komuś»
- Widźcie, bracia miła, zbawienie, widźcie wielikie Syna Bożego przyjaźni. Kśw cr 11 (około 1350 roku) [SStp]
- A przeto trzeba mieć pilne oko z kim przyjaźń zacząć. GórnDworz Mv 1566 [SXVI]
- Przyjaźń, jest to taka cnota, która nie mieszka jeno między dobremi. Birk. o Exorb.13 1632 [L]
- Wiem ja że mi się przyiazń kozdego przygodzi. PasPam 140v. 1656-1688 [ESXVII-XVIII]
- Przyjaźń jest to taka cnota, która nie mieszka, jedno między dobrymi. 1861 [SWil]
- Przyjaźń obustronna, wzajemna, wierna, stała, niezachwiana, do grobowej deski, szczera, serdeczna, bezinteresowna. 1912 [SW]
- Wystarczyło parę dni z nim popracować, ażeby ujawniły się wewnętrzne konflikty, przyjaźnie i niechęci. Żukr. Dni 67 1952 [SJPDor]
- Od lat łączyła nas przyjaźń. 2003 [USJP]
- «przyjaźń dożywotnia, nierozdzielnego życia przyjaźń, tj. małżeństwo» [T] L: «małżeństwo», SWil: «małżeństwo», SW: stpol. «pożycie małżeńskie, małżeństwo»
-
«opieka, pomoc prawna, tutela, patrocinium»
[SStp]
- Przyjaźń patrocinium. PF I 489 1428 [SStp]
-
«powinowactwo; amicitia»
[SXVI]
- Żaden nie jest ták świętobliwych a skromnych obyczájów, któryby trzymájąc dożywotnie urząd nie miał wystąpić ábo nienawiścią, ábo miłością, ábo jáką inną namiętnością, zwłaszcza jeśli ma wiele ludzi sobie spowinowáconych ábo krewnością, ábo przyjaźnią, którym by k woli wiele czynić musiał. ModrzBaz 44v 1577 [SXVI]
-
«przyzwolenie, zgoda»
[SXVI]
- Jan Pátriárcha Konstántynopolitański, zá przyjáźnią Maurycjuszá Cesárzá, począł zwáć i pisáć [się], Papieżem i nazwierzchniejszym kápłanem wszystkich kościołów krześcijáńskich. KrowObr 6v 1560 [SXVI]
-
«przymierze, zgoda»
[SXVI]
- Rozwijamy przyjaźń i współpracę ze wszystkimi narodami miłującymi pokój. Nowe Drogi 2, 1955, s. 4. [SJPDor]
- [Aleksander Wielki w podbitych krajach] statutem i prawem wszystko utwierdził i powinowactwem i przyjaźni postanowieniem spoił: tak iż szczęśliwszy byli ci, których on wojną zwyciężył. GórnDworz 14 1566 [SXVI]
Zmiany semantyczne
- «dobre, serdeczne, przyjacielskie stosunki, przychylność, życzliwość» [SStp]
- «przyjaźń dożywotnia, nierozdzielnego życia przyjaźń, tj. małżeństwo» [T]
- «dobre, serdeczne, przyjacielskie stosunki, przychylność, życzliwość» [SStp]
- «przymierze, zgoda» [SXVI]
Związki frazeologiczne
- mieć z kimś przyjaźń «przyjaźnić się z kim» [ESXVII-XVIII]
- przyjaźń do grobowej deski «przyjaźń aż do śmierci» [SW]
- przyjaźń z kimś zawrzeć, zawiązać (daw. zabrać, zawziąć, wejść z kim w przyjaźń) «zaprzyjaźnić się» [SJPDor]
Połączenia wyrazowe
- darzyć przyjaźnią [SJPDor]
- dowody przyjaźni [SW]
- dozgonna przyjaźń [SJPDor]
- przyjaźń braterska «przyjaźń pomiędzy braćmi/mężczyznami» [SXVI]
- węzły, związki przyjaźni «połączyć się z kimś związkiem przyjaźni» [SWil]
- żyć w przyjaźni [SJPDor]
Przysłowia
- A gdzie rozne obyczáje,| Przyjaźń się tám nie nádáje. [SXVI]
- Baczę dobrze, iż przyjaźń jest skarb lepszéj wagi| Niż pieniądze, niż perły, niż szat pełné szragi. [SXVI]
- Bonis inter bonos necessaria amicitia est, Gdzie wszyscy dobrzy, tám pewna uprzejma przyjaźń. [SXVI]
- Donec eris foelix multos numerabis amicos. Pokić szczęście folguje, ná przyjáźnić nic nie brákuje. [SXVI]
- Fautrices voluptatum amicitiae. Gdzie przyjáźń á towárzystwo pánuje, tám wesołość z ochotą przebywa. [SXVI]
- Gdzie się myśli nie zgodzą, tám przyjaźń dziuráwa. [SXVI]
- Każda przyjaźń nic nie wadzi. [SW, L, SWil]
- Kto ciska kámieniem ná ptaki, rozpłosza je, á ktory sromoci przyjacielá, rozrywá przyjaźń. [SXVI]
- Ledá przyjaźń pomocna. [SXVI]
- Mądregociem przyjaźń pewna. [SXVI]
- Miejska przyjaźń konwi na piwo, a różna na pieczenią nie bronić. [ESXVII-XVIII]
- Najmniejsza przyjaźń nie zawadzi. [SW, L]
- Nihil amicitia praestabilius. Nic nád przyjaźń zacniejszego. [SXVI]
- Przyjaźń przyjaźnią, a interes interesem. [SW]
- Przyjaźń się tam mocną staje, gdzie podobne obyczaje. [SW, L, SWil]
- Trzymáć sie tedy należy onej prostej Polskiej przypowieści, że jeden drugiemu nie ma sie do otworzystej przyjáźni podawáć, áni sercá swego otwieráć, áż z nim korzec soli zje. [SXVI]
Wyrazy pokrewne
- nieprzyjaciel [SStp]
- nieprzyjazny [SXVI]
- nieprzyjaźń [SStp]
- przyjaciel [SStp]
- przyjacielski [SStp]
- przyjacielskie [SStp]
- przyjacielstwo [SStp]
- przyjaciółka [SStp]
- przyjajać [SStp]
- przyjazność [SXVI]
- przyjaźliwie [SXVI]
- przyjaźniwy [SStp]
- sprzeć [SStp]
- sprzeć [SStp]
- sprzyjanie [Kn]
- sprzyjazny [SStp]
- sprzyjaźnie [Kn]
- sprzyjaźnić się [Kn]
Autorzy: Aleksandra Leśnik, Zespół -